در میانه راه کویر و قبل از رسیدن به عروس کویر ایران یعنی شهر طبس گلشن
بازمانده بناهای خشت وگلی از تخریب زلزله ای مهیب که در سال ١٣۵۶ رخ داده است به چشم می خورد ، گفته می شود در آن زمان نیمی از جمعیت ١٠٠ خانواری روستا در حادثه زلزله از بین می روند و نیمی دیگر در دو کیلومتر دورتر خانه های جدید ساخته و مستقر می شوند ، بنا براین بدلیل دور افتاده بودن مسیر و عدم تردد افراد بومی و غیر بومی روستا برای مدت طولانی شاید ٢۵ سال دست نخورده باقی می ماند ،
بسیار جای تعجب و هم افتخار است که پیشینیان ما سازه های ایجاد کردندکه پس از گذشت چهل و اندی سال و تحمل لرزش های مهیب بیش از یک دقیقه با قدرت نابود کننده ٧/١ ریشتر را از سر گذرانده و هنوز سرپا ایستاده اند!!!
روستای اصفهک که در کنار نخلستان و مزارع گندم و کشت زارهای زیبا با کشاورزان سخت کوش و غروب های سرخ فامش ارزش رفتن و دیدن دارد.
آب روانی که از زیر کوه سرچشمه می گیرد نخلستان ها را از تشنگی می رهاند و در مسیرش نعنا پونه ای می روید که به عطر خاصی مشهور است و گزافه نیست که بگوییم محصولی برای صادرات است ،
سفر به این منطقه در اواخر زمستان تا نیمه های بهار توصیه می شود.
پاسخ دادن