اگر مسیرتان در استان کرمان به شهر راور رسید ، مطمئن باشید یکی از طولانی ترین جاده های کویری ایران را طی می کنید، با وجود خودرو های تندرو و کولردار امروزی و تردد فراوان در جاده های آسفالت و با امکانات ، هنوز هم هنگام عبور از این دست جاده ها ناخودآگاه احساس خطر در راه ماندن بسراغ انسان می آید و شاید پس نزدیک به ١٠٠ کیلومتر طی مسیر، آب و آبادانی دیده نمی شود !!!
حال برگردید به حدود ٣٠٠ سال قبل ، کاروانهایی که بناچار باید این مسیر کویری ، خشک و بدون پوشش گیاهی شمال بجنوب و غرب بشرق را طی می کردند .
در دوران حکمرانی شاه عباس صفوی کاروانسراهایی در اغلب مسیرها ساخته شد که ماوایی امن از گزند راهزنان و قافله بگیران و نیز ناملایمات جوی برای کاروانها و تجاران زمان بود. یکی از این کاروانسراها در مسیر جاده راور بنام کاروانسرای چاه کوران است که می توانسته چندین کاروان را همزمان در خود جای دهد.
در سالهای اخیر با همت سازمان میراث فرهنگی تعدادی از این کاروانسراها بازسازی و احیا گردیده که چاه کوران از این دست کاروانسراهاست که در میان کوه های رنگی منطقه خودنمایی می کند ، و اکنون به عنوان جاذبه ای گردشگری محسوب می گردد.
پاسخ دادن