الیگودرز شهری در دامنه های زاگرس و چه بسیار جاذبه های طبیعت گردی دارد ، یکی از آنها آبشار آب سفید است که در ٧۵ کیلومتری الیگودرز واقع گردیده ، مسیر دسترسی به آبشار آب سفید که بسمت جنوب شهرستان می رود بسیار زیبا و از چشم اندازهای فوق العاده ای برخوردار است ، پیچ و خم ها، سراشیب ها و بالا بلندی های در تپه و مزارع گندم ، عبور رودخانه ای به رنگ یشم با درختان سایه انداز بید و سنجد خود رو، روح هر طبیعت گردی را نوازش می دهد ، در هر کجای این مسیر می توان اطراقی لذت بخش داشت و گویی مسیر از مقصد کم ندارد بلکه قصد پیشی نیز دارد ، اما هدفی انتخاب شده که بسیار در وصفش شنیده ایم ، آبشار زیبای آب سفید دره ای تنگ با دیواره های سترگ را برای خودنمایی انتخاب نموده است ، بعد از رسیدن به پارکینگ و خروج از خودرو، صدای قرش و جوش و خروش برخورد آب بر سنگ شما را به وجد خواهد آورد و نوید دیدار عظمتی از طبیعت و جلوه ای از هنر خداوند را می دهد، قدم زنان و کوله بدوش از مسیر کم عرض در کنار رودخانه آب سفید عبور می کنیم ، خنکای آب در سایه درختان زمان را متوقف که نه اما بواقع کند می کند ، کماکان صدایش فرا می خواندت ، وای که چه ابهتی ، چه صلابتی در صخرها !!! سبحان الله ، سبحان الله ، سبحان الله
عجب هنرمند ایست این خدای مهربان ، کاش زودتر آمده بودم ، ارتفاع صخره قطعا بیش از ٢٠٠متر دیواره عمودیست ، من آبشار های بسیاری در ایران و جهان دیده ام و آبشار آب سفید از همان خوبان است و زیبا ، از دهانه ای به عرض شش متر آب با شدتی مثال زدنی خروج می کند و گفته شده در ابتدای بهار که فصل پرآبی است تا هفت متر پرتاب دارد ، بجز قدرت پروردگار باورش سخت است از دل صخره و این حجم آب !!! برخورد آب روان با سنگ و بارش رودخانه از ارتفاع ٧٠ متری کل آبشار را سفید سفید می نمایاند ، جایتان خالی ، اما بوسه و پیغام چه سود ؟ باید رفت و تجربه کرد ، دل به آب سرد میزنند جوانان و عرض رودخانه را می گذرند و خودرا در پودر پر فشار آبشار آب سفید می سپارند ، وای که چه لذتی دارد این حس و حال دلنشین ، باور کنید صدا به صدا نمی رسد فقط کیف است و کیف و حالی که هدیه بی منت یزدان پاک است .
شکر خدا محیط خیلی آلوده نبود و امید است که طبیعت گردان و مردم با فرهنگ در حفظ این جواهر طبیعت کوشا باشند و زباله نریزند که هیج ، در جمع آوری آثار غافلان هم همت کنند.
با یکی از عشایر بالا دستی قدری صحبت کردم و اطلاعاتی چند گرفتم ، رودخانه بالادستی از ارتفاعات زاگرس و قله ای به نام قالی کوه سرچشمه می گیرد و گویا پس از دو سه ساعت پیاده روی و بالا روی به مراتعی پر از جویبار و چشمه سار خواهید رسید که لازمه اش اقامتی با تجهیزات و خوابی خوش در کومه و چادر در جان طبیت است.
دوست داشتم با عکسها و فیلم و این چند خط ،حس خوب طبیعت گردی را با شما عزیزان اشتراک کنم شاید که انگیزه سفر باشد و از نزدیک به این لذت وافر دست یابید.
آرزویم بهترین است.
تیرماه ١٣٩۶
محمدرضا شاه پسند
.
پاسخ دادن