زندگی عشایر همواره با کوچ معنا می یابد ، با تغییر فصول ییلاق و قشلاق اتفاق می افتد ، عشایر برای دستیابی به منابع آب و تامین علوفه دام های خود در نیمه های بهار بسوی ارتفاعات کوچ می کنند ، چه زیباست در دل طبیعت خانه گزیدن و البته سیاه چادرهای که برای چند ماهی خانوار عشایر را از باد و باران و تابش خورشید محافظت میکند ، سیاه چادر با پشم و کرک دام ها بافته می شود و عجب آنکه همچون عایق عمل میکند ، گویی باران روی آن سر میخورد و راهی برای نفوذ نمی یابد!!! و با وجود رنگ تیره اما سایه افکنی خنک و دلنشین برای استراحت ایجاد میکند، عشایر حقیقتا ازتولید به مصرف را اجرامی کنند و بسیاری از محصولات مازاد دامی از شیر و مشتقاتش گرفته تا گوشت و دام زنده را برای امرار معاش تولید و بفروش می رسانند، شبهای آرام و صبح هایی که با تولد برّه ها آغاز می گردد لذتی دارد که تنها عشایر تجربه می کنند ، سرسبزی چشم اندازهای طبیعت و تغییر هر روزه جلوه های زیبای آفرینش در کوه و دشت و مرتع و جویبار های طبیعی و نوشیدن آب گوارای چشمه ساران و تنفس خالص ترین هوا عمر انسان را طولانی می کند ،
البته سختی های زندگی در طبیعت کم نیست که عشایر همه ساله آنرا به جان میخرند و این نیز بخشی از زندگی است،
منطقه هزار مسجد با وسعت فراوان و نعمت های بسیار در شمال خراسان قرار دارد و در بهار و تابستان مقصد طبیعت گردان و گردشگران است.
پاسخ دادن